Nieuws
In opdracht van de Gemeente Barneveld maakte multidimensionaal beeldhouwer Jan-Carel Koster een tweede sculptuur van Jan van Schaffelaar. Hij werkte hier sinds mei 2017 aan is momenteel in de afrondende fase aanbeland. Het beeld wordt op vrijdag 24 november 2017 om 16.00 uur onthuld op het Raadhuisplein bij het Gemeentehuis van Barneveld. Je bent van harte welkom om hierbij aanwezig te zijn.
Jan-Carel Koster gaf ons een inkijkje in het productieproces van dit enorme beeld.
Zoals bij iedere opdracht is het van belang de juiste steen voor het beoogde object te vinden. In dit geval was de bedoeling om een mooie grote Diabas uit het zuiden van Duitsland hiervoor te gebruiken. Dit is een zeer donker groene, bijna zwarte steen die schitterend gepolijst kan worden.
Maar hij kan ook heel goed ‘ruw’ gelaten worden waardoor je mooie contrasten krijgt in bewerkingswijze en kleur.
Toen de juiste steen gevonden was, woog deze ca 2.200 kg. Nu na verschillende maanden eraan te hebben gewerkt blijft er tussen de 800 en 1.000 kg over. De hoogte van het beeld wordt overigens 1.62 cm.
Een veelgestelde vraag aan mij is deze: Hoe begin je nu?
Mijn antwoord is dan altijd; Nou gewoon, ik pak een hamer en beitel en begin rechtsboven te hakken. Daarna zak ik naar onderen en zodra ik daar ben aangekomen ga ik naar links om vervolgens weer naar boven te gaan. Ondertussen hak ik alle steen die er niet aan hoort te zitten af en wanneer ik dan bovenaan ben gekomen dan blijft ‘Jan van Schaffelaar’ over. Dus zo …… 🙂
Nu is dat natuurlijk niet helemaal hoe het gaat, maar eigenlijk, wanneer je er goed over nadenkt. Dit is wel de strekking van het Beeldhouwen.
Ik begin ook gewoon met het hakken en meestal is dit ook rechtsboven in. Ik teken daarbij wel het e.e.a. af zodat wanneer je met je neus de hele dag dicht op de steen staat, niet toevallig iets teveel ergens weghaalt.
Het is voor mij dus altijd een soort van puzzel die na lange tijd werken ineens in elkaar past. Terwijl ik aan het beeldhouwen ben kom ik ook altijd wel een paar probleempjes tegen die ook weer opgelost moeten worden. Zo ook tijdens dit project, er waren er diverse. Bijvoorbeeld het gat in de steen ter hoogte van zijn knie. Ik wilde eigenlijk meer steen gebruiken, maar die ruimte was er niet door het gat dat er in de steen zat.
Tja, dat heb je met een natuur product en daar moet je dan creatief en inventief mee omgaan.
Het gezicht van Jan van Schaffelaar was echt iets waar ik goed over na moest denken. Want niemand is op de hoogte van hoe hij er toen heeft uitgezien. Om die reden voelde ik de vrijheid om mijn eigen interpretatie hieraan te geven. Mijn eerste idee was mijn 16 jarige zoon Djuaan. Maar die vond ik achteraf toch ietwat te jong voor een Ruiteraanvoerder uit die tijd. Mijn opa dan, daar heb ik tenslotte het vak van geleerd en hij was nog een Barnevelder ook. Maar hem vond ik te oud zoals ik hem kende.
“Mijn vader dan!?” Zei mijn vrouw Idaline, nou dat vond ik wel wat… Zijn gezicht pas in mijn beleving goed bij deze sculptuur, hij heeft een baard wat weer een beetje een stoerder uiterlijk geeft. Maar wel een bril op… tja, dat hadden ze denk ik niet in die tijd. Dan maar contactlenzen! 🙂
Achteraf gezien heb ik de juiste keuze gemaakt denk ik. Ik vind het hoofd precies passen in mijn beleving (geen nors uiterlijk). Daarnaast zie ik het als een soort eerbetoon naar mijn vader (Chris Koster) omdat ik van hem veel dingen heb geleerd, waaronder het oplossingsgericht denken. Geen probleem is zo groot dat het niet kan worden opgelost. En dat heb ik nodig in mijn werk en pas ik ook veelvuldig toe!
Vandaag, een dag voordat ik het beeld waarschijnlijk gereed krijg, besteed ik om even na te denken over de puntjes op de i. Die zijn er best nog behoorlijk wat. ik hoop dat ik hem morgen klaar krijg, maar eigenlijk ook weer niet. Ik zal het zeker missen, het samen zijn met Jan in mijn atelier. Maar ik mag nog een volle week van hem genieten voordat hij op transport gaat naar zijn plek waar het hopelijk voor een hele lange tijd zal blijven staan zodat de mensen van zijn aanwezigheid kunnen gaan genieten.
En ik?
Ik ga weer wat anders bedenken om te maken. Er schiet mij vast wel weer iets te binnen… Tot de 24ste november om 16.00 allemaal!
Met vriendelijke groet,
Jan-Carel Koster
Multidimensionaal Beeldhouwer